بوی عــــــطرعجیبے داشت!

نام عطر را ?ہ میپرسیدم جـــواب سر بالا میداد

شهیــــد ?ہ شد تو وصیــــــت نامـہ اش نوشته بود :

بـہ خداقسم هیــــــــــچگاه عــــــــــطر نـــــــزدم؛

هرگاه خواستم معـــــــــــــطر شوم ، از تـــــہ دل میگفتم:

? السلام علیـــــــــ? یاابـــــــــاعـــــبداللـہ ? . . .

دلم هوای دیروز را کرده
دلم هوای دیروز را کرده ،
هوای روزهای کودکی را .. 
دلم میخواهد مثل دیروز قاصدکی بردارم 
آرزوهایم را به دستش بسپارم تا برای تو بیاورد ! 
. 
. 
. 
دلم میخواهد دفتر مشقم را باز کنم و دوباره تمرین کنم ؛ 
الفبای زندگی را .. 
میخواهم خط خطی کنم تمام آن روزهایی که دل شکستم و دلم را شکستند .
دلم میخواهد اگر معلم گفت در دفتر نقاشی تان 
هر چه میخواهید بکشید 
این بار تنها و تنها نردبانی بکشم به سوی تو !

تـو بـہ ? آرزوے من ? رسیـدے! نمے دانـم رسیـده ام . .. بـہ? آرزوهـایت? یـا نہ؟ اے شــــــــــــــهید!

فاطمه(س) بعد از پدر آزرده و بیمار بود

اشک غم بر چهره و از داغ دل تب دار بود

از غروب پرغم شمس جمال احمدی 

روزگار زهره ی زهرا چو شام تار بود

کی به هجده سالگی کسی خم می شود 

داغ پیغمبر خداوندا چو سنگین بار بود 

روز ها در بیت الاحزان ناله های زار داشت 

از همه مردم گریزان دور از انزار بود