خداوندا...
خداوندا تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم
مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را
مبادا گم کنم اهداف زیبا را
مبادا جا بمانم از قطار موهبتهایت
مرا تنها تو نگذاری که من
تنهاترین تنهام... 

بازگرد ای کودکی!!:(

پا به پای کودکی هایم بیا

کفش هایت را به پا کن تا به تا

قاه قاه خنده ات را ساز کن

باز هم با خنده ات اعجاز کن

پا بکوب و لج کن و راضی نشو

با کسی جز دوست همبازی نشو

بچه های کوچه را هم کن خبر

عاقلی را یک شب از یادت ببر

مادری از جنس باران داشتیم

در کنارش خواب آسان داشتیم

یا پدر اسطوره ی دنیای ما

قهرمان باور زیبای ما

قصه های هرشب مادر بزرگ

ماجرای بزبزقندی و گرگ

غصه هرگز فرصت جولان نداشت

خنده های کودکی پایان نداشت

هرکسی رنگ خودش بی شیله بود

ثروت هربچه قدری تیله بود

ای شریک نان و گردو و پنیر

همکلاسی باز دستم را بگیر

مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست

آن دل نازت برایم تنگ نیست؟

رنگ دنیایت هنوزم آبی است؟

آسمان باورت مهتابی است؟

هرکجایی شعر باران را بخوان

ساده باش و باز هم کودک بمان

باز باران با ترانه گریه کن

کودکی تو کودکانه گریه کن

ای رفیق روزهای گرم و سرد

سادگی هایم ، به سویم بازگرد!!!

بچه ام کوچولو بود ، از من بیسکویت خواست . گفتم : امروز مى خرم ، وقتى به خانه برگشتم فراموش کرده بودم . بچه دوید جلو و پرسید : بابا بیسکویت کو ؟ گفتم : یادم رفت ! بچه تازه به زبان آمده بود ، گفت : بابا بَده ، بابا بَده . بچه را بغل کردم و گفتم : بابا-جان !

دوستت دارم . گفت : بیسکویت کو ؟ دانستم که دوستى بدون عمل

را بچه سه ساله هم قبول ندارد !!! چگونه ما می گوئیم :خدا و رسول و

اهل بیت او را دوست داریم ولى در عمل کوتاهى می کنیم ...؟؟؟!!!

... ما دعا را برای چند چیز می‌خواهیم داعیان مراتب مختلفی هستند بخشی از این دعاها دعای رفع نیاز است، بعضی هم برای ثواب است برای طلب مغفرت است، اینها خوب هست اما این دعاها برای آدم‌های عادی است، اما دعای اوحدی از نیاز به ناز می‌رسد که خدایا من می‌خواهم با تو ناز کنم.

می‌گوید خدایا! اگر یک وقت تو به من بگویی چرا گناه کردی من می‌گویم آخر تو چرا نبخشیدی! این راه حضرت است این راه هم باز است.

... گریه همیشه از روی ترس نیست بلکه گریه شوق هم داریم، ما چندین راه با خدای سبحان داریم بخشی وسیعی را وجود مبارک حضرت برایمان مشخص کرده که بنده می‌تواند از راه اِدلال، راه ناز با خدا سخن بگوید این‌چنین نیست که دعای نیازمندان نزدیک‌تر از دعای نازگران باشد.

راه، تنها ترس نیست؛ راه شوق هم هست، این «حبّا لک, شکراً لک» که راه ولایت است همین است